Serdecznik pospolity, gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny Jasnowatych. Występuje w całej niemal Europie oraz w Turcji. W Polsce jest dość pospolity na niżu i pogórzu, rośnie na przydrożach, rumowiskach, suchych pastwiskach, zwłaszcza na stanowiskach słonecznych i bogatych w wapń. Swoją łacińską nazwę – Leonurus – lwi ogon zawdzięcza budowie liści. Łodygi rozgałęzione u dołu, wzniesione 30-100cm, żebrowane, cztero-kańciaste, owłosione, o niezbyt przyjemnej woni. Liście serdecznika są szaro owłosione i wyrastają naprzemianlegle na długich ogonkach, na końcach są zaostrzone. Serdecznik Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty są są wargowe, o charakterystycznej budowie dla rodziny jasnotowatych (Lamiaceae) – górna warga jest różowa i owłosiona na brzegach, dolna jest cętkowana, purpurowo-biała z żółtym odcieniem. Serdecznik pospolity to roślina lecznicza, a le także cenna roślina miododajna o wydajności 300-400kg/h.