Świerząbek bulwiasty (Chaerophyllum bulbosum) cenna, dwuletnia roślina jadalna, występująca w całej Polsce. Rośnie dość rozproszony, wieksze skupiska znajdziemy w dolinie Wisły i jej dopływów (np. Wisłoka), a także w Świętokrzyskiem i w Wielkopolsce. W naszej rodzimej florze poza wspomnianym tu swierząbkiem bulwiastym występuje także świerząbek korzenny Chaerophyllum aromaticum, gajowy Chaerophyllum temulum, orzęsiony Chaerophyllum hirsutum oraz bardzo rzadki świerząbek złoty. Świerząbek bulwiasty kiedyś uprawiany w prawie każdym ogrodzie, stopniowo dziczał i został prawie zapomniany. Pierwsze wzmianki na temat świerząbka możemy spotkać w książce kucharskiej z 1682 roku autorstwa Stanisława Czernieckiego - "Compendium Ferculorum”, gdzie warzywo to pod nazwą „popie jaja” pojawia się w kilku przepisach. Dziś świerząbek bulwiasty jest serwowany w ekskluzywnych restauracjach jako wykwintne danie.